Deze sectie gaat niet over PSP, maar zijn korte verhalen die ik geschreven heb over gebeurtenissen in mijn jeugd en latere leven.
Alles is waargebeurd maar de meeste zijn grappi.

VERVROEGD GRIJZE HAREN - deel 1

Mijn moeder heeft me het zo vaak gezegd:’Ik krijg vroegtijdig grijze haren van jou!

Als kind zei me dat gezegde niet zoveel en ging het spreekwoordelijk mijn ene oor in en het ander weer uit.

Toen ik echter onlangs wat oude foto’s bekeek van mijn jeugd en de daarbij behorende herinneringen bovenkwamen, viel mij ook de langzaam veranderende haarkleur van mijn moeder op.

Op de oudste foto’s had zij een schitterend donkerbruine haarkleur zonder een grijze haarpijl.

Maar op latere foto’s zag ik er steeds meer en gek of niet, meestal toch na een van mijn jeugdige zonden.

Op zich kan het een natuurlijk proces zijn om grijs te worden naarmate de jaren vorderen maar ik kon het niet helpen dat ik in gedachten steeds vaker haar stem hoorde die zei: ‘jij bezorgd me vroegtijdig grijze haren’.

Naar mijn mening is onderstaand voorval een van de redenen voor een aantal van die grijze haren.

Ik zal zo’n jaar of vijf zijn geweest toen wij op vakantie waren in Renesse.

We verbleven in een tot caravan omgebouwde bouwkeet. Erg modern voor die tijd.

Iedere ochtend tussen half zes en zes uur maakte mijn moeder mij als enige wakker om te gaan strandjutten op het bijna verlaten strand.

Reuze spannend vond ik dat!

Het strand was gewoonlijk zo goed als verlaten op dat tijdstip, op een enkele eenzame ochtendzwemmer of een andere strandjutter na.

Meestal kwamen we terug met enkel wat schelpen of een mooi gevormd stuk drijfhout waar ik met mijn kinderfantasie heel wat anders in zag.

Die speciale dag begon niet veel anders. Het beloofde een stralende dag te worden en de zon gaf al flink wat warmte af. Er waren een aantal zwemmers in zee en ik had net een reuzenkrab gevonden die ik trots aan mijn moeder liet zien. Zij trok haar neus op en liet hem mij snel weer terugleggen want het beest was al een poosje dood en rook niet meer erg fris.

Ze stuurde me naar de vloedlijn om mijn handen eens goed af te spoelen in het water.

En daar zag ik hem…helemaal alleen en rechtop in het zand… een been!

Zomaar een been maar wel met een soort hengsel eraan?

Mijn fantasie draaide op volle toeren: een schip wat etalagepoppen vervoerde was gezonken en had dit been verloren, dat moest het zijn!

Ik tuurde rond om te zien of ik de rest van die pop toevallig ook zag.

Het strand was echter verder verlaten op dat moment.

Ik zag een zwemmer een flink eind uit de kust en mijn moeder in de verte op het strand, wandelend en turend naar de grond.

Wat zou het fantastisch zijn om het been mee te nemen en aan al mijn vakantie vriendjes en vriendinnetjes te showen op de camping en ik genoot bij voorbaat al van de belangstelling.

Ik pakte het op aan het vreemd uitziend hengsel en begon het behoorlijk zware gevaarte richting mijn moeder te zeulen.

Lang hield ik dat niet vol, dus liet ik het zakken op het zand en sleepte het achter me aan, wat een stuk makkelijker ging.

Hijgend bereikte ik haar en riep:’mam, kijk nou eens wat ik gevonden heb!”Mag ik het meenemen naar de camping en daarna ook mee naar huis na de vakantie?’

Nooit zal ik haar gezicht vergeten…haar ogen werden erg groot met een vreemd starend blik en haar gezicht kreeg langzaam een tomaatachtige kleur.

Ze zei nog steeds niets tegen mij en keek snel rond op het strand en naar de zee en zij zag de strompelende figuur die wild met de armen zwaaide en iets riep uit de zee oprijzen, die ik in mijn opwinding geheel niet had opgemerkt.

Ze rukte het been zonder een woord uit mijn hand en rende ermee naar die man in zee, terwijl ik haar boos en met open mond nakeek.

Toen zag ik het…de man had maar een been en op mijn moeder steunend gespte hij ‘mijn been’ aan de kant waar er geen van nature meer zat.

Toen mijn moeder bij me terugkwam zei ze ‘jij…jij bezorgt me vroegtijdig grijze haren’en sleurde me het strand af terwijl ik om bleef kijken naar die wonderlijke meneer die zomaar zijn been af en aan kon doen…

Saillant detail: aan het eind van de week stond er een klein berichtje in de plaatselijke krant:

Zwemmer verdronken door kramp, zijn vrouw had zijn prothese gevonden op het strand nadat hij maar niet terugkwam van zijn ochtend zwempartij.

ENGLISH VERSION:

Early grey hair – part 1...

My mother told me many times: ‘You make my hair turn grey early!’

When I was a child, this saying went in one ear and out the other.

Looking at old photographs from my youth and the memories that came into my mind at the same time, I wondered if the slowly changing haircolor on the pictures had something to do with my misschiefs from the past..

On the oldest photos she had beautiful dark brown hair without  any grey, but on later photos I saw more and more grey and strangely enough, mostly after one of my mischievous adventures.

Of course it’s a natural process when hair turns grey while aging, but I couldn’t escape the thought of her voice from the past: ‘You make my hair turn grey early..’

In my opinion, the following incident is one of the many reasons for some of her grey hairs.

I think I was about 5 years old at the moment. We went on vacation to the North Sea coast each year and stayed in a mobile home for 3 weeks, very modern in those days.

Each morning between 5.30 and 6.00 AM, my mom woke me up to go to the beach to search for things that washed ashore during the night.

I loved those early mornings and was always very excited as to what we could discover!

The beach was usually empty at that time, except for an early swimmer or other adventurous persons searching for goodies from the sea.

Mostly we returned to our mobile home with some beautiful seashells or a nicely formed piece of driftwood in which I, with my childish fantasy, saw something mythical.

That special day began no different then other days. It promised to become a beautiful and warm summer day. There were some early swimmers in the sea and I just found a giant sea crab, which I showed proudly to my mom.

She didn’t like the smell of it, as it was already dead for some time, so she made me put it down again and sent me to the shore to rinse my hands in the sea.

All of the sudden I saw it…all alone on the beach, upright in the sand…a leg!

Just a leg with no person attached but with a weird looking kind of handles on it.

My fantasy worked overtime: maybe a large ship with manikins’ on board shipwrecked and while it sank they lost this leg, which must be it!

I looked around to see if the rest of the manikin was somewhere near it, but the rest of the beach was empty.

I saw a lonely swimmer in the sea and my mom in the distance on the beach looking down at the ground.

Wouldn’t it be great to take that leg with me to show it of to all my vacation friends on the campsite?

I already enjoyed their attention in advance.

I picked up the strange looking leg and started walking towards my mom, but it was very heavy so I picked up one of the weird handles and pulled it behind me on the sand, which was much easier.

Out of breath I reached her and shouted: ‘look mommy, look what I found! Can I please keep it and bring it with me to the campsite?’

I will never forget the look on her face when she saw me with that leg.

Her eyes got very big with a strange staring look in them and her face turned slowly very red.

She didn’t say a word to me but looked quickly around us and to the sea and she saw the stumbling figure with waving arms come out of it. Because of my excitement I hadn’t noticed him.

She threw the leg out of my hand without saying a single word and ran towards the man in the sea, while I stared at her with an open mouth and I was very angry.

Then I saw it…that man had only one leg and leaning on my mother he put ‘my leg’ on the side where there wasn’t one anymore.

When my mom came back to me, she said:’you..you make my hair turn grey early’ and she pulled me away from the beach while I kept turning my head to look at the strange man that could take of his leg that easily.

Weird but peculiar footnote: at the end of that same week, there was a little article in the local newspaper: Swimmer drawn because of cramps. His wife found his prosthetic leg on the beach when he didn’t return form an early morning swim session.